ผลงานหนังอาชญากรรมย้อนยุคของผู้กำกับ Ruben Fleischer ที่เนรมิตนครลอสแองเจลิสยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สองออกมาได้อย่างสมจริง กับปฏิบัติการโค่นเจ้าพ่อที่ใช้เค้าโครงจากเรื่องจริงในการโค่นอำนาจของมิคกี้ โคเฮน เจ้าพ่อมาเฟียผู้เรืองอำนาจในยุคนั้น โคเฮน อดีตอันธพาลที่อาศัยการชกมวยเลี้ยงชีพ จนกระทั่งมีเงินและชื่อเสียง และนำเงินมาสร้างธุรกิจนอกกฎหมายทุกอย่าง และยาเสพติด กว้านซื้อตำรวจ นักการเมือง ผู้พิพากษา ทำให้มีอำนาจและเครือข่ายช่วยเหลือเค้ามากมาย แต่ก็มีตำรวจกลุ่มนึงที่ถูกตั้งทีมขึ้นมาเพื่อต่อกรกับอำนาจมืดของโคเฮนแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน

Gangster Squad ไม่ได้มีปฏิบัติการล่าล้างเจ้าพ่อโคเฮนเท่านั้น แต่ยังสอดแทรกชีวิตของตำรวจเข้าไปให้เราชมด้วย กลุ่มตำรวจทีมโค่นเจ้าพ่อที่มาจากต่างสถานที่ ต่างวัย ต่างเชื้อชาติ ดูเผินๆ แล้วทั้งทีมไม่มีอะไรเหมือนกัน แต่สิ่งที่ทุกคนมีเหมือนกันคือจะไม่ยอมให้ใครมามีอำนาจเหนือกฎหมาย แม้ว่าจะต้องใช้วิธีเหนือกฎหมายในการจัดการก็ตาม เพราะทุกคนตระหนักดีว่าครอบครัวและคนที่เค้ารักจะตกอยู่ในอันตรายถ้าในเมืองยังคงเต็มไปด้วยอาชญากรเรืองอำนาจ และทุกคนต้องเสียสละเวลาในชีวิตเพื่อภารกิจระห่ำนี้ ไม่ว่าจะเป็นเวลาให้กับครอบครัว ลูก เมีย เพื่อน หรือเวลาสำหรับการพักผ่อนหย่อนใจ เพราะเมื่อรับภารกิจ ก็เหมือนชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย



หนังใช้ตัวละคร จ่าจอห์น โอมาร่า อดีตทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่สองที่เพิ่งจบไป เป็นตำรวจตงฉินที่เงินซื้อไม่ได้ ทำให้เข้าตาสารวัตรบิล ปาร์คเกอร์ และสนับสนุนให้เค้าตั้งทีมตำรวจระห่ำโค่นเจ้าพ่อโคเฮน โอมาร่าจึงเฟ้นหาตำรวจตงฉินฝีมือดีและเงินซื้อไม่ได้มาเข้าทีม และปฏิบัติการระห่ำล้างบางเจ้าพ่อจึงเริ่มขึ้น



งานของโอมาร่าและทีม ไม่ใช่การบุกเข้าไปยิงโคเฮนให้มันจบๆ ไป พวกเค้าทำสิ่งที่เรียกว่าการทำลายมะเร็งของสังคม บุกไปทำลายธุรกิจนอกกฎหมายทุกแห่งของโคเฮน ดักปล้นยาเสพติดที่เพิ่งนำเข้ามา เพื่อตัดตอนสิ่งที่กัดกินสังคมจนเน่าเฟะ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่ตำรวจกลุ่มนึงจะต้องต่อกรกับองค์กรอาชญากรทั้งเมือง แถมยังมีเส้นสายในวงการตำรวจและผู้พิพากษาอีกด้วย



หนังเรื่องนี้ต้องขอชมเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม ที่ดูเข้ากับยุค 50 ฉากและบรรยากาศที่ให้อารมณ์เหมือนย้อนไปในยุคที่ลอสแองเจลิสกำลังเจริญทางด้านอุตสาหกรรมบันเทิง ด้านนักแสดงผมยอมรับว่าจอช โบรลิน เล่นหนังเครียดๆ ได้ดี หน้าเครียดๆ ของแกมันดูเครียด จริงจัง ขึงขังน่าเกรงขามจริงๆ ไรอัน กอสลิ่ง ยังคงเป็นนักแสดงมาดเซอสุดเท่ในสายตาผม แน่นอนว่าเรื่องนี้ได้เห็นเค้ากลับมาใส่สูทผูกไท้ก็เท่ได้ใจกันไป ฌอน เพนน์ ไม่ต้องสาธยายถึงฝีมือการแสดงของพี่เลย ช่างเป็นเจ้าพ่อที่เหี้ยมเกรียมจริงๆ ไอ้รอยยิ้มที่ดูเหมือนให้ความหวังก่อนจะดับหวังใครต่อใครมันช่างดูโหดร้ายซะเหลือเกิน เอ็มม่า สโตน เรื่องนี้เธอดูสวยที่สุด หยดย้อยที่สุดเท่าที่เคยดูหนังของเธอมาทุกเรื่องเลยครับ หลงรักเลยล่ะ ฮิฮิ



Gangster Squad เป็นหนังที่สนุกแบบเรื่อยๆ ไม่เอื่อยจนน่าเบื่อ เดินเรื่องเร็ว แถมยังมีฉากสะเทือนอารมณ์อยู่บ้าง บางฉากก็เลือดสาดพอสมควร ไม่ได้บู๊ทะลุแบบระเบิดภูเขาเผาตึก แถมยังได้ยลโฉมสาวสวยอย่างเอ็มม่า สโตน แบบเต็มตา หามาดูเถอะครับ