การต่อสู้ การผจญภัย คำพูดปลุกใจ พ่อมด เวทย์มนต์ สัตว์ประหลาด เราเคยสัมผัสหนังแนวนี้กันมาแล้วในอดีต แต่จะไม่มีเรื่องไหนเลยที่ทำให้เราจดจำได้เหมือนกับ The Lord of the Rings ไตรภาค ที่ Peter Jackson ได้สร้างผลงานหนังมหากาพย์ชิ้นนี้มาประดับไว้ในความทรงจำของผู้ชมทั่วโลก ในช่วงปี ค.ศ. 2001-2003 จนถึงครั้งนี้ก็ได้เวลาเล่าถึงจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดกันแล้ว ใน The Hobbit: An Unexpected Journey

The Hobbit สร้างขึ้นมาจากนิยายของ J. R. R. Tolkien ที่เรียงร้อยเรื่องราวสุดแฟนตาซีไว้ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1937 มีเพียงเล่มเดียว และต่อด้วยเรื่องราวของเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ไตรภาค แต่ Peter Jackson สามารถทำให้หนังสือนิยายเล่มเดียวนั้นกลายมาเป็นหนังความยาว 2 ชั่วโมงครึ่งแบบไตรภาคได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

หนังเริ่มต้นเล่าถึงเรื่องราวความเป็นมาของเผ่นคนแคระ ซึ่งชำนาญงานช่างและงานเหมือง พวกเค้ามีอาณาจักรที่เต็มไปด้วยทองคำ จนกระทั่งวันนึง มีมังกรไฟ "สม็อก" เข้ามายึดเมือง ทำให้เหล่าคนแคระต้องระเห็ดพลัดถิ่นของตน กระจายไปยังดินแดนต่างๆ โดยหวังว่าซักวันจะได้กลับมาอยู่ในบ้านเกิดอีกครั้ง

หนังเล่าถึงตัวละคร บิลโบ แบ๊กกินส์ สมัยยังหนุ่ม บิลโบคือลุงของโฟรโด ฮอบบิทที่เป็นตัวเอกในเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ซึ่งเรื่องราวในส่วนนี้บิลโบยังไม่เคยเล่าให้ใครฟัง และพยายามเขียนมันเป็นนิยายการผจญภัยของตนเอง บิลโบได้พบกับกานดาล์ฟ พ่อมดสีเทา และเชิญชวนบิลโบไปผจญภัย



บิลโบ เป็นฮอบบิทที่รักสงบ ตอนแรกก็ไม่ได้ตอบรับการผจญภัยแต่อย่างใด แต่หลังจากการปรากฏตัวของคาราวานคนแคระ ที่นำโดย ธอริน โอเคนชิลด์ ทายาทกษัตริย์คนแคระ ที่นำทุกคนมารวมกัน โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะกลับไปยึดบ้านเกิดเมืองนอนคืนมาจากมังกรไฟ หลังจากที่ไม่มีข่าวคราวว่าใครพบเห็นมังกรไฟมานานกว่า 60 ปี บิลโบจึงอยากเข้าร่วมการผจญภัยด้วย แม้ว่าธอรินจะมองว่าบิลโบไม่พร้อมจะรับมือกับภัยอันตรายต่างๆ ได้

แต่เมื่อถึงเวลาผจญภัยจริงๆ บิลโบ ถึงแม้ว่าจะต่อสู้ไม่เป็น แต่บิลโบมีไหวพริบ และมีโชคช่วยอยู่เสมอ ซึ่งจุดนี้เองที่ทำให้กานดาล์ฟดึงบิลโบมาร่วมทีม และการผจญภัยของก๊วนคนแคระกับ 1 พ่อมดและ 1 ฮอบบิทก็เริ่มต้นขึ้น



The Hobbit: An Unexpected Journey จะเดินเรื่องได้ค่อนข้างช้าเมื่อเทียบกับ The Lord of the Rings ฉากต่อสู้น้อยกว่า มีฉากการสื่อสารกันระหว่างตัวละครมากกว่า เพราะต้องการสื่อให้รู้ถึงเรื่องราวความเป็นมาทั้งหมด แนะนำตัวคนแคระแต่ละคน และมีปมให้คิดมากกว่าใน LOTR เช่น ทำไมเอลฟ์ที่นำโดยธรันดิลไม่ยอมช่วยเผ่าคนแคระ ทำไมจึงมีเนโครแมนเซอร์อยู่ในปราสาทโดลกุลดูร์(และมันเป็นใคร) ทำไมซารูมาน ซึ่งเป็นผู้นำของเหล่าพ่อมด ถึงได้พยายามหลีกเลี่ยงคำถามเกี่ยวกับดาบแห่งมอร์กุล หรือแม้แต่ว่าทำไมกาลาเดรียลถึงเรียกกานดาล์ฟว่า "มิทธรันเดียร์" และมีแววตาที่มองดูกานดาล์ฟเกินกว่าจะเป็นแค่เพื่อน ทำให้ช่วง 1 ชั่วโมงแรก รู้สึกเฉื่อยจนบางทีก็เกือบง่วง แต่ก็มีฉากเจอสัตว์ประหลาดและฉากต่อสู้สลับกันบ้างเพื่อไม่ให้น่าเบื่อจนเกินไป ผมคิดว่าภาคต่อไปจะมีฉากต่อสู้ที่มากกว่านี้เพราะได้เกริ่นนำทุกอย่างไว้ในภาคนี้แล้ว นอกจากนี้โลเกชั่นที่ใช้ถ่ายทำก็มีโทนที่เข้ากับอารมณ์ของหนัง งาน CG สมจริงดี คงไม่ต้องบอกอะไรมาก เทคนิค Motion Capture ของพี่แอนดี้ เซอร์กีส ในการเล่นเป็นกอลลัม ยังคงมีมนต์ขลังอยู่เสมอ

ความยิ่งใหญ่ของฉากต่อสู้เป็นอีกจุดเด่นของหนัง ที่ภาคนี้ได้สร้างฉากรังของเผ่าก๊อบบลิ้นไว้ในภูเขาที่เผ่าคนแคระและบิลโบตกลงไป ก่อนที่ต่อมาบิลโบจะได้เจอกับกอลลัม และได้พบกับ "ของรัก" ส่วนเหล่าคนแคระก็ได้รับความช่วยเหลือจากกานดาล์ฟ และการต่อสู้ระหว่างคนแคระกับเผ่าก๊อบบลิ้นก็เริ่มขึ้น มันไม่ใช่ฉากที่เราจะเห็นการต่อสู้กับแบบสูสี แต่จะเป็นการรุมกินโต๊ะของกอบบลิ้นซึ่งมีกำลังมากกว่านับพัน ต่อคนแคระแค่สิบกว่าคน

อย่างไรก็ตามข้อเสียของหนังเรื่องนี้คือคนแคระไม่ได้โดดเด่นหรือบ่งบอกว่าใครมีของดีอะไร นอกเหนือจากธอริน(ผู้นำกลุ่ม) บาลิน(มือขวาของธอริน) และพี่น้องคีลี่กับฟีลี่(คีลี่จะใช้ธนูเป็นอาวุธ ส่วนฟีลี่จะถูกใช้ให้สังเกตการณ์บ่อยๆ) แต่ผมคิดว่าน่าจะเผยให้เห็นความสามารถของแต่ละคนในภาคต่อๆ ไป



สำหรับฉากที่จ่าจดจำคือการดวลปัญญาตอบปัญหาเชาว์ระหว่างบิลโบกับกอลลัม ซึ่งกอลลัมหวังจะกินบิลโบถ้าหากบิลโบแพ้ ส่วนบิลโบหวังจะได้ออกไปจากที่นี่ บิลโบจึงต้องใช้หัวคิดและไหวพริบให้มากเพื่อต่อกรกับกอลลัมที่ทั้งเจ้าเล่ห์และหิวกระหาย ใครจะอยู่ใครจะไปต้องไปติดตามดูกันเอาเอง เรื่องนี้สนุกครับสำหรับใครที่ชอบ LOTR จะยิ่งชอบครับ ใครยังไม่ได้ดู ก็ไปหาเช่ามาดูได้เลยครับ รับรองสนุกแน่

จากนิทานปรัมปราของฝรั่งที่เล่าสู่กันมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่คุณย่ายังเด็ก สู่แผ่นฟิล์มในยุคปัจจุบันด้วยรูปแบบที่ได้รับการตีความใหม่ ไม่ซ้ำกับเนื้อหาเดิมของนิทานต้นฉบับ พร้อมรึยังกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซีกับเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ผู้งามเลิศในปฐพี

Snow White and the Huntsman กล่าวถึงเรื่องราวของเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ (รับบทโดย Kristen Stewart) ผู้สูญเสียบิดาไปด้วยฝีมือของแม่มดใจโฉด ราเวนน่า (รับบทโดย Charlize Theron) นางคือหญิงรูปงามที่ทำให้พระราชาแม็กนัสหลงใหล และทำการอภิเษกกับราเวนน่า ก่อนจะถูกเธอสังหาร และนำกองทัพเข้ายึดปราสาท

โดยมีน้องชายเป็นคนช่วยเหลือ ราเวนน่าตั้งตนเป็นราชินีปกครองแผ่นดิน ส่วนขุนนางคนอื่นก็หนีไปอยู่ที่ปราสาทของดยุคแฮมมอนด์ ซึ่งภักดีกับกษัตริย์แม็กนัสที่ถูกลอบสังหาร ส่วนสโนว์ไวท์ก็ถูกจับขังไว้อีกด้านนึงของปราสาทราชินีราเวนน่า โดยราเวนน่าจะใช้กระจกวิเศษสอบถามว่าใครที่มีรูปโฉมงามที่สุดในปฐพี ซึ่งกระจกวิเศษก็ให้คำตอบที่นางพอใจอยู่เสมอ จนถึงวันที่สโนว์ไวท์โตเป็นสาว ส่วนราเวนน่าโรยราไปตามสังขารที่ไม่เที่ยง กระจกวิเศษจึงบอกว่าตอนนี้ความงามเลิศตกเป็นของสโนว์ไวท์แล้ว ราเวนน่ายอมไม่ได้ ต้องนำหัวใจของสโนว์ไวท์มาเพื่อความงามแบบอมตะ แต่ไม่ว่าเธอจะทำอย่างไรเธอก็ไม่สามารถทำอะไรสโนว์ไวท์ได้เลย เธอหนีรอดเงื้อมมือของกองทหารของราเวนน่า และทุกคนที่ตามล่าเธอเพื่อราเวนน่า ทำให้สโนว์ไวท์ได้ไปถึงปราสาทของดยุคแฮมมอนด์ ก่อนจะรวมกำลังแล้วกรีฑาทัพกลับมาตีปราสาทของราเวนน่า เพื่อปลดแอกแผ่นดินต้องคำสาป แต่มีหรือที่ราเวนน่าผู้มีอิทธิฤทธิ์จะยอมง่ายๆ

หนังเดินเรื่องค่อนข้างเฉื่อยสำหรับผมครับ แล้วก็หลายๆ อย่างในหนังมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลซักเท่าไหร่ พอสโนว์ไวท์โตเป็นสาวแล้ว ราชินีที่ความงามกำลังโรยราก็พบว่าเธอคือเคล็ดลับนำไปสู่ความงามเป็นอมตะ แต่ด้วยความโชคดี หรือได้อะไรบางอย่างช่วยเหลือ ทำให้เธอรอดพ้นเงื้อมมือของชายฉกรรจ์อย่างน้องชายของราชินี และเหล่าทหารในเครื่องแบบติดอาวุธมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ แถมยังได้ขี่ม้าหนีกองทหาร ใช่ครับ หญิงสาวที่ติดคุกมาตั้งแต่เด็ก เจอม้าครั้งแรกหลังจากออกจากคุก ขี่ม้าเก่งกว่าทหารทั้งกองอีก แต่มันเป็นหนังแฟนตาซีครับ ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นไปได้



ในเรื่องของการแสดงของตัวละคร นายพราน Chris Hemsworth บทบาทที่ต้องดุดัน แอ๊คชั่นบู๊ยังทำได้ดี แต่การแสดงถึงความรักแบบแอบรักข้างเดียวต่อสโนว์ไวท์ ดูแข็งจริงๆ ดูแล้วเชื่อได้ยากว่านี่แอบรักเธออยู่นะ ขณะทีตัวของ Kristen Stewart เธออาจเป็นคนสวยในแวมไพร์ทไวไลท์ครับ แต่ก็ไม่มีอะไรที่น่าจดจำสำหรับบทบาทสโนวไวท์ ไม่สะดุดตา การแสดงพลังในการโน้มน้าวชาวเมืองก็ดูไม่มีพลังพอที่จะทำให้คนยอมถือดาบออกไปสู้กับกองทัพ ส่วนเหล่าคนแคระ ก็ไม่ค่อยวุ่นวายหรือสร้างเสียงฮาได้ซักเท่าไหร่ คนที่มีพลังมากที่สุดสำหรับหนังเรื่องนี้ คงหนีไม่พ้น Charlize Theron ที่งัดฝีไม้ลายมือในการแสดงออกมา จนทำให้เธอดูน่าเกรงขามเวลาแสดงอำนาจ และน่าสงสารในยามที่เธอกำลังโรยรา และถ้าผมเป็นกระจกวิเศษคงจะบอกว่าเธองามเลิศในปฐพีจริงๆ



สิ่งที่หนังทำได้ดีคืองานสร้างฉากครับ กราฟฟิคเนียนมาก จนถึงขั้นได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ 2012 สาขาเอฟเฟคท์ยอดเยี่ยม และเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม แม้ว่าจะปิ๋วไปทั้งคู่ แต่มันก็เหมาะสมจริงๆ ครับ ฉากป่ามืดที่คอยหลอกหลอนสโนว์ไวท์นั้นสมจริง แถมฉากในป่าของภูติและเทพก็สวยงาม สดใส และมีชีวิตชีวาครับ ฉากการพบกับกวางเขางามนั้นเป็นช่วงที่ผมประทับใจที่สุดในเรื่องแล้ว เพราะบรรยากาศตอนนั้นดูสดใสและมีสีสันที่สุดในหนังที่เน้นโทนสีหม่นและมืดมน เรียกว่าตอนเห็นกวางเขางามกลางธรรมชาติ และดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน ต้องมีคนรู้สึก "ฟิน" กันบ้างแน่ๆ



Snow White and the Huntsman ทุนสร้าง 170 ล้านเหรียญ และทำรายได้ไปเยอะถึง 396 ล้านเหรียญครับ ผมไม่แน่ใจว่าหนังมันดีขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเพราะกระแสของเรื่องฉาวระหว่างนางเอกที่ดันไปคบชู้กับผู้กำกับของเรื่องก็ไม่รู้นะครับ แต่ที่แน่ๆ ถ้าผมไปดูเรื่องนี้ที่โรงหนัง ผมต้องรู้สึกเสียดายตังค์แน่ๆ แค่เช่ามาดูเวลาไม่มีอะไรทำดีกว่าครับ ดีกว่าอยู่เปล่าๆ